Tom Perrotta – Pozostawieni (recenzja)
„Pozostawieni” Toma Perrotty to tytuł ostatnio dość mocno wyhypowany, głównie za sprawą serialu, który wyemitowany został w tym roku przez stację HBO i – z tego, co widzę – doczekał się drugiej serii. Ja sam natomiast nie planowałem ani lektury pierwowzoru, ani oglądania interpretacji telewizyjnej. Więcej
Harlan Coben – Schronienie (recenzja)
Nie ma prawdopodobnie drugiego pisarza, z którego twórczością byłbym tak dobrze zaznajomiony, jak to ma miejsce w przypadku Harlana Cobena. Niejednokrotnie podkreślałem, że autor ten należy do moich ulubionych, lecz jakby na przekór temu, recenzje jego dzieł, jakie tutaj zamieszczałem, nie były przesadnie pozytywne. Więcej
Tomasz Sekielski – Sejf (recenzja)
Książka pt. „Sejf” autorstwa Tomasza Sekielskiego wzbudziła moje zainteresowanie z kilku co najmniej powodów. Przede wszystkim – darzę sympatią tego pociesznego dziennikarza, a że portfolio w swoim fachu ma całkiem pokaźne, byłem ciekaw, jak przełoży się to na twórczość literacką. Więcej
Dmitry Glukhovsky – Metro 2033 (recenzja)
Od czasu napisania ostatniego readfreakowego artykułu miałem przyjemność (czasem autentyczną, czasem wątpliwą) przeczytania kilku kolejnych książek będących z reguły pokaźnych rozmiarów cegłami, więc to najwyższy czas, by zacząć nadrabiać zaległości recenzenckie. Więcej
Alex Kava – „Zło konieczne” (recenzja)
Z twórczością Alex Kavy zetknąłem się jak dotychczas dwukrotnie, a moje przygody z jej książkami wspominałem zawsze bardzo dobrze. Autorka kojarzyła mi się z lekkim językiem i ciekawymi intrygami, które to cechy dominowały i przykrywały wszelkie ewentualne wady jej pisarstwa.
John Verdon – „Złe towarzystwo” (recenzja)
John Verdon to amerykański pisarz, o którym milczy nawet Wikipedia, będący autorem trzech bestsellerowych książek, co uściśliłem robiąc jakże błyskotliwy research w Google. Sam zresztą jeszcze do niedawna nie miałem pojęcia, że jest to obecnie dość ważne nazwisko na literackiej
Krzysztof Spadło – „Marzyciele i pokutnicy” (recenzja)
„Marzyciele i pokutnicy” Krzysztofa Spadło to trzecia książka wydana przez Novae Res, która pojawia się na naszym blogu. Po raczej słabej „Wyprawie” recenzowaliśmy całkiem przyzwoitą powieść „Cel: Kajmany”. Dzisiejsza pozycja potwierdza zwyżkową tendencję wydawnictwa na naszej stronie – już na
Hanna Winter – „Giń” (recenzja)
ReadFreak szczyci się swoją rzetelnością i faktem, że wysłanie książki za free to zdecydowanie za mało, żeby przekupić nas w kwestii napisania pozytywnej recenzji. Jeśli jednak ktoś prześledziłby dokładnie wszystkie zamieszczone tutaj artykuły, mógłby powyższą tezę poddać w wątpliwość. Tak
Co nas nie zabije to nas wzmocni
Wracamy po niemal miesięcznej przerwie! Większość z Was zauważyła zapewne, że zamiast naszych błyskotliwych recenzji, strona staszyła nieprzeniknioną bielą. O nie, nie zaprzestaliśmy działalności i nie mamy tego w planach, bo kto inny niż my serwowałby… Najlepsze Recenzje Książek? Naszego
Tess Gerritsen – „Dolina umarłych” (recenzja)
Po przeczytaniu recenzowanej tutaj „Mumii” wiedziałem, że tylko kwestią czasu będzie, kiedy to zasiądę do kolejnego dzieła Tess Gerritsen. Z twórczością tejże pisarki zetknąłem się jak na razie dwukrotnie i za każdym razem byłem bliski zachwytu. Największą zaletą jej książek
Max Brooks – „Wojna zombie” (recenzja)
Tematyka zombie przeżywa obecnie swoisty renesans. To, co zaczęło się w pod koniec lat ’60 i zyskało popularność za sprawą trylogii filmowej George’a A. Romero, teraz powróciło ze zdwojoną siłą głównie dzięki serialowi pt. „The Walking Dead”. Sam do końca
Paweł Pollak – „Gdzie mól i rdza” (recenzja)
Spośród wielu barwnych cech, które mógłbym sobie przypisać, dwie z nich mają szczególne znaczenie dla tej recenzji, gdyż znacząco wpłynęły na mój odbiór powieści Pawła Pollaka pt. „Gdzie mól i rdza”. Jestem bowiem fanem kryminałów o seryjnych morderstwach i ogromną
Robert Foryś – „Sztejer III. Dajcie mi głowę zdrajcy!” – (recenzja)
Vincent Sztejer to konsekwentny, cyniczny i bezwzględny najemnik, który za sakwę srebra podejmie się każdego zadania. Morduje potwory a czasem i ludzi, jeśli na to zasłużyli. Uzbrojony w obrzyn i dwa miecze skrzyżowane na plecach przemierza Międzyrzecze i jedyne czego
Harlan Coben – „Wszyscy mamy tajemnice” (recenzja)
Zapytany o ulubionego bohatera kryminałów odpowiedziałbym bez większego namysłu, że jest nim Myron Bolitar. Ta parafraza pierwszego zdania z mojej poprzedniej recenzji książki Harlana Cobena zamieszczonej na tym blogu jest świetnym punktem wyjścia do niniejszego, wyczerpującego jak zwykle, lecz może